Share your interactive ePaper on all platforms and on your website with our embed function. Browse publication.
Kochany Przyjacielu! Jeżelikiedy, to w tych naszych czasach, gdy wszystkie zasady podważone,prawdy w umysłach zaciemnione, i te same umysłyzwichnięte, gdy w sercach namiętnoście rozburzone; kościółjest powołany i jedynie zdolny zbawić znów ludzkość, jeżelijeszcze zbawioną być może, to jest zechce się dać zbawić,jeżeli środków do tego niezbędnych szczerze i odważnie sięchwyci.
O tem wątpi wielu światlejszych i pobożniejszychode mnie; ja dzięki Bogu jeszcze nie zwątpiłem, i po okropnejchłoście, spodziewam się upamiętania i odrodzenia Europy,a w szczególności naszej Polski.
Ojczyzna nasza żyjąc od początku oświatą Zachodu którasię psuje gdy inna obiecywana jeszcze nie weszła, przyjmujedziś jej rozczyn. W skutek podziału kraju odbiera nadtowychowanie w obcych językach, w obcym sobie duchu z rąk1. Ważna tedy dla nas, arcy ważna, aby kapłanimający być podług słów Zbawiciela światłem świata, szli jakkolumna ognista przed Izraelem w pustyni, jak latarnia morskaświecili narodowi pasującemu się ze zewnętrzną i wewnętrznąburzą, aby byli solą ziemi, zaprawą chroniącą naródod rozkładania się i zepsucia, a sami zwietrzeni nie pomnażalitego rozkładu, dodając zgorszenie złego przykładu.
Co mię ośmiela i upoważnia po części, to chęć szczera i czystapodzielenia się z młodszą bracią, osobistem doświadczeniem. Świeckim będąc żyłem w atmosferze politycznej, dostąpiwszykapłaństwa, tą samą atmosferą zewsząd ciśnięty, musiałemi muszę jeszcze od lat wielu nowych moich obowiązkówdopełniać.
